A moura é considerada a figura máis importante da mitoloxía galega.
Mulleres belísimas e encantadas que viven nas fontes, castros, penedos, mámoas e ruínas de antigos monumentos ou castelos, ou sexa, baixo auga ou baixo terra. Reciben moitos nomes, como donas, mozas, mulleres, señoritas, señoras, madamas, encantos, princesas e raíñas. Son iguais ás hadas, xanas, anjanas, fées, korrigans, fairies, fate, moirai, etc. Teñen cabelos rubios, é dicir, vermellos, a pel branca e as meixelas con lixeiros tons vermellos. Son encantadoras. Lavan, tecen , fían e peitean os seus cabelos á luz do sol, sobre unha penas ou ás beiras da fonte. Ao tempo que fían cunha man, mazan leite coa outra e cargan na cabeza enormes pedras coas que constrúen os edificios ou estruturas nos que viven (castros, castelos, penedos).*
Coñeces algún castro ou penedo no que poida vivir unha moura?
*Texto extraído de: Cuba, Xoán R./ Reigosa, Antonio/ Miranda. Xosé (1999): Diccionario dos seres míticos galegos (p.170) (Vigo:Xerais).
